Η κινητική μάθηση είναι μια σύνθετη και συνεχής διαδικασία που αποτελείται από πολλές φάσεις.Τα περιθώρια μεταξύ των φάσεων συνήθως δεν είναι ξεκάθαρα.Η βάση της κινητικής μάθησης είναι ένα συγκεκριμένο κινητικό πρόγραμμα, το οποίο δημιουργείται από τον κινητικό φλοιό με βάση εξωτερικές και εσωτερικές πληροφορίες.Η ουσία της αποτελεσματικής κινητικής μάθησης στον αθλητισμό είναι η σωστή έννοια της κίνησης.Στην περίπτωση των αρχαρίων, η έννοια της κίνησης είναι ασαφής, ελλιπής, μερικές φορές ακόμη και λανθασμένη και δεν εναρμονίζεται με τις πραγματικές δυναμικές και χρονικές παραμέτρους της τεχνικής της κίνησης.Η χρήση μεθόδων κινητικής μάθησης εξαρτάται από τη βιολογική και ημερολογιακή ηλικία του αθλητή, τις προκαταρκτικές γνώσεις, την κινητική εμπειρία και τις πληροφορίες που έχει για την κίνηση.Η προσοχή πρέπει να επικεντρωθεί κυρίως στις αιτίες της λανθασμένης κίνησης και όχι στις συνέπειές τους.Οι πιο συχνές αιτίες της παράλογης κίνησης είναι οι λανθασμένες αντιλήψεις, η έλλειψη κινητικών ικανοτήτων και η δυσμενής μορφολογική σύσταση του αθλητή.
1. Adams, J. (1976).Ζητήματα για μια θεωρία κλειστού βρόχου της κινητικής μάθησης.Στο Stelmach, GE: Motor Control (87-107).Νέα Υόρκη: Academic Press.
2. Abernethy, Β., Kippers, V., Mackinnon, L., Neal, R., & Hanrahm, S. (1997).Τα βιοφυσικά θεμέλια της ανθρώπινης κίνησης.Champaign IL: Human Kinetics.
3. Μπόμπα, Τ. (1999).Περιοδοποίηση, Θεωρία και Μεθοδολογία Εκπαίδευσης.Champaign IL: Human Kinetics, PO Box 5076.
4. Bouchard, C., Barry, D., McPherson, D., Taylor, Α. (1992).Επιστήμες Φυσικής Δραστηριότητας.Champaign, IL: Human Kinetics, PO Box 5076. Motor Learning in Sport 59 5. Enoka, R. (1998).Νευρομηχανικές Βασικές Κινησιολογίας.Champaign, IL: Human Kinetics, PO Box 5076. 6. Glyn, R. (1992).Κίνητρα στον αθλητισμό και την άσκηση.Champaign, IL: Human Kinetics Books, PO Box, IW 14. 7. Harre, D. (1982).Trainingslehre.Βερολίνο: Sportverlag.8. Hay, J. (1985).Η Εμβιομηχανική των Αθλητικών Τεχνικών.Prentice-Hall, Inc. Englewood Cliffs.9. Horst, Α. (1985).Σκι Δεξιά.PSIA, Inc. Η.Π.Α.10. Keele, S., & Summers, J. (1976).Η δομή των κινητικών προγραμμάτων.Στο Stelmach, GE: Motor Control (109-142).Νέα Υόρκη: Academic Press.11. Latash, Μ. (1998).Πρόοδος στον Κινητικό Έλεγχο – Παραδόσεις του Bernstein στις Κινητικές Σπουδές.Champaign, IL: Human Kinetics, PO Box 5076. 12. Magill, R. (1993).Κινητική Μάθηση: Έννοιες και Εφαρμογές.3η.Εκδ.Madison: WCB Brown & Benchmark.13. Marentič-Požarnik, B. (1980).Dejavniki in metode uspešnega učenja (Παράγοντες και μέθοδοι επιτυχούς μάθησης).Ljubljana.: DU Univerzum.14. Marentič-Požarnik, B. (2000).Psihologija učenja in pouka (Μάθηση ψυχολογίας στο μάθημα).Λιουμπλιάνα: DZS.15. Marjanovič-Umek L., Zupančič, M., Fekonja, U., Kavčič, T., Svetina, M., Tomazo, T., Ravnik, T., & Bratanič, B. (2004).Razvojna psihologija (Ψυχολογία της ανάπτυξης).Λιουμπλιάνα: Rokus.16. Piek, J. (1998).Κινητική Συμπεριφορά και Ανθρώπινη Δεξιότητα.Champaign, IL: Human Kinetics, PO Box.17. Schmidt, R. (1976).Το σχήμα ως λύση σε ορισμένα επίμονα προβλήματα στη θεωρία κινητικής μάθησης.Στο Stelmach, GE: Motor Control (41-65).Νέα Υόρκη: Academic Press.18. Schmidt, R. (1976).Η αναζήτηση για αναλλοίωτη συμπεριφορά στη συμπεριφορά δεξιοτήτων κίνησης.Ερευνητικό Τρίμηνο 2 (56),188-200.19. Schmidt, R. (1977).Θεωρία Σχημάτων – Επιπτώσεις για την Εκπαίδευση στην Κίνηση.Motor Skills – Theory and Practice, 2. 20. Schmidt, R. (1991).Κινητική Μάθηση & Απόδοση.Champaign Il.: Human Kinetics Books.21. Singer, R. (1981).Ταξινόμηση εργασιών και αξιοποίηση στρατηγικής στις κινητικές δεξιότητες.Ερευνητικό Τρίμηνο 1 (52), 100-116.22. Tancig, S. (1996).Razlage psihomotoričnega učenja.Teorija motoričnega programa, teorija sheme in neopiagetova teorija (Φάσεις ψυχοκινητικής μάθησης, Θεωρία κινητικού προγράμματος, θεωρία σχήματος στη θεωρία του neo Piaget).Psihološka obzorja 4, 105-116.
Υπεύθυνος επικοινωνίας: Άννα
E-mail: wisdomlongkeji@163.com
Κινητό τηλέφωνο: +0086-13534205279